میکا چیست؟
میکا گروهی از ورق‌های سیلیکات کانی با داشتن درجه کاملی از رخ است، این ماده معدنی با ارزش است که از کانی های سنگ های آذرین، رسوبی و دگرگونی تشکیل می شود.گروهی از ترکیب های پیچیده سیلیکات آلومینیوم آبدار و فلزهای قلیایی است که آب ترکیب همه آنها به صورت هیدروکسیل بوده و بیشتر آنها دارای یک یا چند عنصر دیگر مانند آهن، منیزیم، لیتیم و فلوئور هستند.
نام میکا از کجا آمده؟
نام میکا احتمالاً از واژه یونانی به معنی درخشان و براق گرفته شده است.
کانی های اصلی گروه میکا:
- مسکوویت
- فلوگوپیت
- بیوتیت
- لیپدولیت
از میان آنها، مسکوویت و فلوگوپیت ارزش اقتصادی بیشتری دارند.
اصلی ترین میکای مصرفی در صنعت: نوعی مسکوویت است که به فراوانی در طبیعت یافت می شود و خواص عالی الکتریکی دارد.
معمولی ترین کانی میکا ها: گروه بیوتیت ها هستند.
میکاها؛ زیرگروه مهمی از فیلوسیلیکات ها یا سیلیکات های ورقه ای هستند که در رنگ های متفاوت مانند میکای سیاه است. از مهم ترین آن ها می توان به مسکویت ، بیوتیت ، فلوگوپیت، ورمیکولیت و لپیدولیت اشاره نمود.
مسکویت ها:
مسکویت،بیشترین خاصیت ورقه ای را در بین میکاها دارد و به صورت پولکی و کروی مانند مشاهده می شود. ورقه های نازک مسکویت بی رنگ و شفاف بوده اما ورقه های ضخیم آن به رنگهای زرد، قهوه ای، سبز و قرمز مشاهده می شوند.
بیوتیت ها:
بیوتیت به صورت توده های ورقه ای نامنظم، پولکهای پراکنده،انبوهه های فلسی شکل و یا شش گوشه دیده می شود،رنگ بیوتیت سبزتیره،قهوه ای تاسیاه وبه ندرت به صورت زرد روشن است.ورقه های نازک بیوتیت دودی است.
بیشترین سنگ میکایی که در صنعت استفاده می شود،مسکویت و فلوگوپیت است ولی بیوتیت نیز دارای استفاده های فراوانی در صنایع مختلف است.غیر از چند مورد،کاربرد این دو کانی مشابه یکدیگر می باشد.
در صنعت، میکاها به دو شکل عمده مصرف می شوند:
- میکای ورقه ای
- میکای پودری
میکاها براساس شکل ظاهری و حالت استفاده به چند دسته تقسیم بندی می شوند:
- پودرشده
- خردشده
- ورقه ای
- کتابی
- بلوکی
- پانچ میکا
- فیلم میکا
